تصمیم کبری
تصمیم کبری درست زمانی که بین همه اگرها و بایدها و چون و چراها مصمم میشوی بنشینی
و بر سر سجاده مهرش و از خدا نام مادررا التماس کنی،
آن زمان است که خدا نعمتش را...منتش را... بر سرت تمام کند ونام زیبای مادر را
برازنده باقی اسمت کند......
قصه تنهایی روزهای زندگیت تمام میشود.
یکی می آید که تو به لطف بودنش بهترین حس ها راتجربه می کنی
خودت به میل خودت ، خود را از اولویت ها داوطلبانه خط میزنی
و یک نفر را مادرانگی میکنی تا انتهای زندگی...
درست مثل مادرت
یادم بماند که همه اینها خستگی دارد...نگرانی دارد...ازخودگذشتگی دارد...
این حذف خود ها!!!!!!درخیلی جاهای زندگی سخت است...گاهی درد دارد...
یادم باشد تصمیمی که گرفتم
تصمیم کبری است وخیلی بزرگ...
اما به همه مادرانگی می ارزد ، نمی ارزد؟؟؟
-------------------------------------------------------------------------------------------
یادگاری بابایی
می ارزد!!
مادر شدن و مادر ماندن لایق توست.این خستگی ها و نگرانی ها و شب زنده داری ها
بخاطر طلبی است که خداوند از ما انسانها دارد.پس ما باید دین خود را ادا کنیم به
خالقمان.این موهبت الهی است و امانت الهی که باید امانت دار خوبی باشیم نسبت به
هدیه ای که ارزشش را دارد شب و روزمان"عمرمان را بگذاریم.همان طوری که پدر و
مادر هایمان گذاشتند.خسته نباشی مادر دنیزم
